Ezeli Düşmanların Rekabeti
Mimar Sinan'ın büyük bir çaba sarfederek, büyük bir özenle, Sultan Süleyman'ın emriyle yapımına başladığı Süleymaniye Camii'nin yapımını yaklaşık 3 yıl kadar durdurmuştur. Bunun sebebiyse temelin tamamen yerine oturmasıydı. Tabi bu durum bir çok Süleyman düşmanı tarafından kullanılmak istenmiştir. Bunların en başında ise İran lideri Şah Tahmasp gelmekteydi. Haberi alan Tahmasp, İstanbul'a kervanlarla elmas yollamıştır. Süleymana elmaslarla beraber birde mektup gönderen Şah Tahmasp;
"Haber aldık ki büyük camiyi tamamlamaya kudretiniz yetmeyip yapımından vazgeçmişsinizdir. Size dostluğumuzun bir göstergesi olarak bu değerli mücevheratları gönderdik ki gayretinizde bizimde bir katkımız olsun."
demiştir. Mektup aslında herşeyi anlatmaktadır. Tahmasp ezeli düşmanı Süleyman'a adeta bir gönderme yapmış ve ne kadar zengin olduğunu gösterip gelecekte o büyük mabed benim çabalarımla bitmiştir diyerek Süleyman'ı küçük düşürmek istemiştir. Tabi Sultan Süleyman, kanayan yarası olan Şah Tahmasp a istediğini vermeyerek adeta El Cevap niteliğinde bir davranış sergileyerek, Mimar Sinan'a taşları vermiş ve kendi camisinin normal taşlarından daha değersiz olduğunu söylediği bu mücevherleri caminin taşlarına karıştırmasını ve hiç birinin satılmamasını emretmiştir. Mimar Sinan bu istek üzerine caminin minarelerinden birinin taşlarına bu elmasları karıştırıp minareyi dikmiştir. Güneş çıktığında o minare adeta parıl parıl parlarmış ve görenler Sultan Süleyman'ın ihtişamlı camisine hayran kalırmış. Tabi zamanla bu mücevherler eskimiş yağmur sularıyla hava şartları ve günümüzde bildiğimiz gibi foton adı verilen ışığın enerji paketi hali sayesinde parlaklıklarını yitirmişlerdir. Günümüzde Süleymaniye Camii bu görüntüyü sergileyemesede hala heybetli bir şekilde orada durmaktadır...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder